Kafejeto Palarnia

Menu
Sklep
Menu

Wietnam

Wietnam rozciąga się wzdłuż wschodniego wybrzeża półwyspu Indochińskiego w południowo-wschodniej Azji, z Morzem Południowochińskim na wschodzie i południu. Niziny delty Czerwonej Rzeki (Song-koi) na północy są oddzielone od ogromnej delty Mekongu na południu wąskimi przybrzeżnymi równinami, wspartymi ogólnie szorstkim, górzystym i zalesionym terenem wyżyn Annam. Większość ludzi mieszka w deltach rzek. Klimat jest tropikalny, z letnimi deszczami monsunowymi.

wietnam

Ponad trzy czwarte osób pracujących jest zatrudnionych w rolnictwie, leśnictwie i rybołówstwie. Uprawa ryżu jest główną działalnością, a Wietnam jest trzecim największym eksporterem ryżu na świecie, po USA i Tajlandii. Na rynku kawy Wietnam jest drugim co do wielkości producentem kawy na świecie po Brazylii. Ale nie może się doczekać, aby zostać pierwszym eksporterem kawy na świecie. Inne główne uprawy dochodowe to: pieprz, herbata, kauczuk i kokos.

Populacja jest stosunkowo dobrze rozmieszczona, z dużymi miastami na obu krańcach kraju. Ale północne prowincje są nadal bardziej zaludnione niż południowe.

Północ jest dość bogata w minerały, w tym trochę ropy, węgla, rudy żelaza, manganu, apatytu i złota. Przemysł spożywczy i tekstylny są ważne, ale przemysł stalowy, naftowy i gazowy oraz samochodowy szybko się rozwijają. Program reform gospodarczych z 1992 r., Napływ inwestycji zagranicznych i zniesienie w 1994 r. embarga handlowego przez Stany Zjednoczone pobudziły gospodarkę, która cierpiała z powodu dziesięcioleci wojen i walk.

Głównie Robusta

Chociaż w Wietnamie uprawia się kawę od ponad stu lat, dopiero w latach osiemdziesiątych wietnamskie władze zaczęły zdawać sobie sprawę z jej prawdziwego potencjału. Od tego czasu rząd przywiązuje dużą wagę do intensyfikacji produkcji robusty i rozszerzenia obszaru Arabiki na północy.

Przesiedlenie siły roboczej, pomoc zagraniczna i rentowność uprawy kawy były kluczowymi czynnikami wzrostu eksportu kawy w Wietnamie od lat 80-tych XX wieku. Wietnam, członek ICO, jest głównie producentem Robusty. Uprawa kawy Robusta koncentruje się w centralnych prowincjach górskich Dak Lak, Dong Nay, Lam Dong i Gialai Kontum. Z kolei kawa Arabika znalazła bardzo odpowiednią glebę i teren w północnych prowincjach Lanson, Coaban, Hoabinh, Sonla, Laichan, Nghean i Quangtri.
Do połowy lat 70-tych XX wieku, kiedy Wietnam zaczął dekolektywizować swoje rolnictwo, kawa była produkowana głównie na dużych plantacjach. Rodziny migrantów zostały przesiedlone z gęsto zaludnionych obszarów północnych na małych działkach, gdzie większość mocy produkcyjnych została zainstalowana w latach 1983–1989 dzięki pomocy finansowej z Europy Wschodniej i byłego Związku Radzieckiego. W rezultacie największa produkcja kawy pochodzi obecnie z jedno- lub dwuhektarowych gospodarstw prywatnych, które założyły rodziny. Pozostała część jest produkowana na plantacjach państwowych. PGR-y są prowadzone pod nadzorem VINACAFE, krajowej agencji kawy, przez byłych oficerów armii wietnamskiej i ich rodziny.

Ponad 90 procent kawy produkowanej w Wietnamie to Robusta. Jednak rząd promuje ekspansję obszarów Arabiki, szczególnie w regionie North Uplands.
Francuska agencja pomocy rozwojowej pomaga w powiększeniu obszaru Arabiki o 40 000 hektarów na północy.

Należy pamiętać, że kawa była naprawdę ważna dla przejścia kraju do okresu pokoju po dwóch długich wojnach. Produkt jest już powiązany z wietnamską tożsamością, a kraj ten stał się głównym aktorem na scenie kawowej w ciągu trzech dekad. Konsumpcja wewnętrzna rośnie w znacznym tempie.

Głównym problemem dzisiejszej wietnamskiej produkcji kawy jest globalne ocieplenie i modernizacja plantacji. Wietnam jest szczególnie wrażliwym obszarem, jeśli klimat będzie się nadal ocieplał to konsekwencjami będą powodzie na nizinach, tajfuny i susze w górach.

Kawowe fakty

Okres kwitnienia

listopad - luty

Okres zbiorów

wrzesień - marzec

Okres wysyłki

styczeń - wrzesień

Kraje docelowe

  • USA
  • Niemcy
  • Polska, Kanada, Japonia, Hiszpania, Południowa-Korea

Ilość dni potrzebnych na transport morski

Port załadunkuZnaczenieEUUS
Saigon85%2428
Nha Trang5%2630
Haiphong10%2630

Kawa z Wietnamu jest eksportowana do 54 krajów na całym świecie, w tym do Stanów Zjednoczonych, Niemiec, Włoch, Hiszpanii, Belgii, Francji, Polski, Wielkiej Brytanii, Japonii, Austrii, Republiki Korei, Kanady i Holandii.

Dobrze wiedzieć

Wietnam był zdecydowanie najszybszym producentem kawy w ostatniej dekadzie. Wietnam na początku lat osiemdziesiątych produkował tylko 10 000 ton, obecnie jest drugim co do wielkości producentem na świecie. Produkcja arabiki przewyższa już produkcję niektórych krajów Ameryki Środkowej.

To również może cię zainteresować

Klasyfikacje

Odmiany botaniczne

Typowe odmiany Arabiki to Bourbon Typica, Catura, Amarello i Mundo Novo, a Robusta the Canephora.

Wg regionu

Produkcja kawy koncentruje się na Central Highlands (80%) i na południowym wschodzie (16%) w przypadku Robusty i północy w przypadku Arabiki.
Sama prowincja Dak Lak wytwarza około 58% krajowej produkcji kawy, a Dong Nai i Lam Dong zapewniają po 13-16%.
Średni plon wynosi od 1,8 do 2,0 ton z hektara. Istnieją pewne regionalne różnice w wydajności, przy czym w najważniejszych regionach produkujących kawę plony są wyższe niż w pozostałej części kraju. Na przykład plony w Central Highlands i na południowym wschodzie wynoszą około 1,9 tony / ha w porównaniu z mniej niż 1,1 tony / ha w innych regionach.

Wg rozmiaru ziarna

Oficjalne standardy kryteriów dla każdej klasy to:

Klasa 1: > 7 mm

Klasa 2: > 6-7 mm

Klasa 3: > 5 mm

W praktyce oferowane są różne rozmiary sit. Wietnamska robusta klasy 1 jest często oferowana jako „screen 16” lub „screen 18”.

Wg defektów

Podczas gdy przypuszczalnie istnieją tylko trzy oficjalne klasyfikacje robusty w Wietnamie: klasa 1, 2 i 3 z odpowiadającą im tabelą wad, handlowcy byli bardzo kreatywni w opracowywaniu wyczerpujących opisów różnych cech. Typowym przykładem może być: Wietnam Grade 2 – 5% (maksymalnie 5% czarnych i połamanych ziaren, maksymalnie 1% ziarna “Excelsa”, maksymalnie 13% wilgoci, 95% powyżej 5 mm).

Taki opis, choć bardzo powszechny, ma niewiele wspólnego z oficjalnymi ocenami opisanymi poniżej.

Oficjalne standardy kryteriów dla każdej klasy to:

Klasa 1 Klasa 2Klasa 3
Wilgotność12%12%13-15%
Ciała obce0.5%0.5%1.0%
Czarne i połamane ziarna2-3%2-3%4-5%
Rozmiar ziarna>7 mm>6-7 mm> 5 mm

Wietnamski standard dla czarnego ziarna – Zewnętrznie i wewnętrznie: Ziarna kawy, w których ponad połowa zewnętrznej powierzchni i wnętrza jest czarna (kolor tuszu niebieskiego). Ziarno brunatne nie jest ziarnem czarnym.

Wietnamski standard dla połamanego ziarna – Fragment ziaren kawy o objętości równej lub mniejszej niż połowa ziarna.

Dodatkowa klasyfikacja, uzgodniona w listopadzie 2001r

Utworzono nową klasyfikację, aby ułatwić porównanie z ocenami indonezyjskimi. Kawa Arabika jest klasyfikowana w następujących klasach:  

Arabika

Rozmiar sita Ilość dozwolonych defektów
Klasa S18/1615
Klasa 116/1430
Klasa 212 1/2 / 1260
Klasa 312/10120
Klasa 4150
Klasa 5bez ograniczeń

Robusta

Rozmiar sita Ilość dozwolonych defektów
Klasa S18/1630
Klasa 116/12 1/260
Klasa 212 1/2 / 1290
Klasa 312/10150
Klasa 4250
Klasa 5bez ograniczeń

Dobrze wiedzieć

Wietnamskie ziarno Excelsa nie jest zbyt cenione, ponieważ ma wyraźny farmakologiczny smak. Dlatego większość kupujących stara się żeby w kawie przez nich kupowanej zawartość Excelsa była jak najmniejsza.

Obróbka

Owocobranie“Strippicking” lub zbieranie selektywne, w obu przypadkach ręcznie
ObróbkaMetoda sucha, przy użyciu (produkowanych lokalnie) maszyn obsługiwanych ręcznie
FermentowanieWiększość (małych) upraw Arabiki jest suszona na słońcu
SuszenieSuszone na słońcu na betonowych patiach
SortownieRęczne i czasami elektroniczne sortowanie
Wiśnie kawy są suszone i łuszczone przez rolników, a następnie sprzedawane do punktów skupu. Kawa jest sprzedawana i dostarczana częściowo oczyszczona. Zakłady przetwórcze kupują mieszankę ziaren od rolników za pośrednictwem punktów skupu lub zbierają kawę bezpośrednio z plantacji, z którymi mają powiązania. Większość zakładów przetwórczych jest mocno przestarzała i wymaga modernizacji. Wiele operacji jest wykonywanych ręcznie, chociaż czasami może być dostępna jakaś stara maszyna. Bardzo niewielu producentów ma zakłady mokrego przetwarzania, a ci, którzy to robią, często nie mają doświadczenia i wiedzy, jak z niego właściwie korzystać.

Suszenie

Wiele państwowych gospodarstw korzysta z suszarni, a niektórzy rolnicy zainwestowali w betonowe place lub folie z tworzyw sztucznych, ale ogólna wydajność jest ograniczona. Według jednego źródła Wietnam ma zaledwie 0,8 hektara odpowiedniego gruntu do suszenia na 100 hektarów produkcji kawy, w porównaniu z optymalnym poziomem 3 hektarów na 100 hektarów kawy. Pozostała część kawy jest suszona na ziemi lub nawet na drogach. Ta praktyka wprowadza kamienie, brud i inne obce materiały. Część tego obcego materiału można usunąć w trakcie przetwarzania, ale to ma zawsze swoją cenę. Ziarna przebarwione można również usunąć podczas przetwarzania, ale wymaga to pracochłonnej ręcznej selekcji lub drogich maszyn do sortowania kolorometrycznego.

Sortowanie

Obecnie rolnicy suszą czerwone wiśnie, wyłuszczają je, a następnie sprzedają (częściowo oczyszczone) do punktów skupu na swoim terenie w celu dalszego przetworzenia. Wietnamskie fabryki, jeśli nie prymitywne warsztaty, generalnie nie są w stanie sprostać światowym standardom, zwłaszcza w obliczu stale rosnących dużych ilości kawy, którą trzeba przerobić.

Kawowe środowisko

Plantacje rządowe

W przeszłości prawie cała kawa w Wietnamie to była Robusta, a większość z nich była uprawiana w państwowych gospodarstwach rolnych. Zebrane wiśnie zostawaly wysuszone i dostarczone do PGR.
Państwowe zakłady przetwórcze mają generalnie moc około 3000 ton.
Zielone ziarno było następnie dostarczane do portu w celu eksportu na podstawie umowy międzyrządowej.

Od czasu „Doi Moi” (termin Wietnamskiej Partii Komunistycznej na określenie reform i odnowienia gospodarki) kanały marketingowe stały się znacznie bardziej złożone. Rolnicy związani z PGR na ogół sprzedają swoją produkcję do PGR, choć mają możliwość sprzedaży kawy gdzie indziej, pod warunkiem wypełnienia zobowiązań finansowych wobec PGR. Ta opcja stworzyła problemy dla niektórych farm, ponieważ rolnicy mogą łatwiej uniknąć spłaty długów wobec kierownictwa gospodarstwa. Niezależni rolnicy mogą sprzedać suszone wiśnie prywatnemu przedsiębiorcy, agentowi zakładu przetwórczego lub bezpośrednio przetwórni. Coraz częściej jednak rolnik płaci młynowi za obłuszczanie suszonych wiśni, zachowując własność do ziarna zielonego.
Te małe młyny są prywatnymi, lokalnie zarządzanymi zakładami o wydajności poniżej 1000 ton / rok.
Wiele z nich jest mobilnych, co pozwala na przenoszenie ich z jednego obszaru produkcyjnego do drugiego w okresie żniw.

Otrzymane zielone ziarno nie jest zbyt czyste i należy je ponownie przetworzyć na eksport. Z drugiej strony ziarno (w przeciwieństwie do wiśni suszonych) można przechowywać nawet do dwóch lat,
dając rolnikowi możliwość zatrzymania kawy w oczekiwaniu na wysoką cenę.
Jeden z badaczy szacuje, że około połowa całej kawy jest przetwarzana w ten sposób. Zielona kawa jest ostatecznie sprzedawana handlowcowi lub agentowi większego zakładu przetwórczego.

Bezpośredni eksport mają przedsiębiorstwa państwowe posiadające zakłady przetwórcze, w tym zarówno PGR-y, jak i wyspecjalizowani eksporterzy przetwórcy.

Dobrze wiedzieć

Eksport kawy stanowi obecnie 6–12% całkowitej wartości eksportu, co czyni go drugą najważniejszą uprawą eksportową po ryżu.

Newsletter

Dołącz do naszego newslettera i odbierz

10%

zniżki na zakupy kawy ziarnistej w sklepie internetowym.

Newsletter

Dołącz do naszego newslettera i odbierz 10% zniżki na zakupy kawy ziarnistej w sklepie internetowym.