Kafejeto Palarnia

0

Indonezja

Indonezja, największy i najbardziej zaludniony kraj Azji Południowo-Wschodniej, składa się z 17.504 wysp rozciągających się wzdłuż równika między Pacyfikiem a Oceanem Indyjskim. Sumatra, Jawa, Sulawesi, Kalimantan (dwie trzecie Borneo) i Irian Jaya (zachodnia Nowa Gwinea) zajmują 90% powierzchni lądu. Większość Indonezji jest górzysta i pokryta lasami deszczowymi lub bagnami namorzynowymi, a jest tam ponad 300 wulkanów, niektóre wciąż aktywne. Dwie trzecie populacji żyje na nizinnych obszarach Jawy i Mandury.

indonezja

Generalnie panuje tu klimat tropikalny monsunowy. Indonezja jest bogata w zasoby energii, minerały, lasy i żyzną glebę. Należy do czołowych światowych producentów ryżu, oleju palmowego, herbaty, kawy, kauczuku i tytoniu. Jest czołowym światowym eksporterem gazu ziemnego oraz głównym eksporterem ropy i drewna. W ostatnich latach wzrosła produkcja przemysłowa. Produkowany jest szereg towarów, w tym tekstylia, odzież, cement, nawozy i pojazdy. Turystyka odnotowuje znaczny wzrost każdego roku.

Arabika i Robusta

Kawa została po raz pierwszy sprowadzona przez holenderskich kolonizatorów, którzy zasadzili afrykańskie drzewa Arabika w 1696 roku. Kawa jest jedną z najstarszych uprawianych komercyjnie upraw Indonezji. Choroba rdzy ok. sto lat temu prawie unicestwiła drzewa kawowe. Teraz większość tego areału została zastąpiona odporną na choroby Robustą. Indonezyjska Robusta jest lekko ostra lub o posmaku dymu. Jeśli chodzi o Arabikę, Indonezja stanęła w obliczu ostrej konkurencji ze strony dostawców z Azji Południowo-Wschodniej, zapewniających lepszą jakość i musiała wymyślić inny plan gry – a mianowicie zapożyczenie z przeszłości, aby poprawić swoją przyszłość. Rząd rozpoczął ożywianie upraw Arabiki na posiadłościach pierwotnie założonych przez kolonizatorów na Jawie. Arabika uprawiana w dawnych holenderskich posiadłościach to ziarno innego koloru, w przeciwieństwie do wciąż przeważającej odmiany Robusty, a słowo „stary” wydaje się być używanym słowem przy opisywaniu lub nazywaniu go. „Old Government”, „Old Brown”, „Old Java” oznaczają Arabikę przechowywaną przez dwa lata lub dłużej. Po osiągnięciu dojrzałości ziarno staje się jasnobrązowe, traci nieco kwasowości i nabiera masy i słodyczy. Z tych trzech wyżej wymienionych ostatni był uważany za napój na poziomie “gourmet” aż do tuż po II wojnie światowej. Chociaż został wskrzeszony, czasami trudno go znaleźć. Pierwotnie kawa była uprawiana na plantacjach, które znajdowały się głównie na Jawie, dobrze znanej ze swojej jakości. Od tego czasu ogromny wzrost gospodarczy i liczba ludności Jawy zmusił kawę w dużej mierze do przeniesienia się na Sumatrę i inne wyspy. W tym samym czasie większość uprawy kawy przeszła w ręce małych gospodarzy, która obecnie stanowi ponad 90 procent całkowitej produkcji. Na Jawie Wschodniej nadal istnieje wiele dużych plantacji, które koncentrują się na produkcji zarówno Arabiki, jak i Robusty metodą mokrą. W Sulawesi najwyższą jakość Arabiki uprawia się w Centralnych Wyżynach Toradży. W północnej Sumatrze na wyżynach również produkuje się bardzo dobrą Arabikę, która jest również wykorzystywana głównie przez drobnych rolników. Udział Robusty nadal stanowi nieco ponad 90 procent całości. Jednak nowe osiągnięcia koncentrują się na Arabice. Celem Indonezji jest zwiększenie produkcji do 30% całkowitej produkcji. Władze zamierzają utrzymać produkcję Robusty na obecnym poziomie, jednocześnie zachęcając drobnych rolników i plantacje do rozwijania obszarów nadających się do uprawy najwyższej jakości Arabiki. Już Toroja i dobrze znane kawy Mandheling i Lintong zyskały dobrą opinię i są dostępne w najlepszych cenach. Plony na tradycyjnych obszarach są nadal niskie w przeliczeniu na hektar, ale być może właśnie z tego powodu kawa zachowuje tak charakterystyczne cechy i jakość. Większość upraw jest tu naturalnie organiczna. Naturalna jakość gleby, klimatu i środowiska Indonezji należy do najlepszych na świecie. Ponadto, dzięki swojemu dziedzictwu bycia jednym z pierwszych krajów produkujących, które ponad 200 lat temu eksportowały komercyjne ilości kawy do Europy, Indonezja ma wyraźną tradycję i wiedzę o kawie. Kawy Gourmet są produkowane z plantacji położonych na wyżynach Jawy Wschodniej, Mandheling z Północnej Sumatry, kawa Toraja Kalosi z Południowego Celebesu oraz kawa Gayo Mountain z Aceh. Jednak trwające od dziesięcioleci bunty nękały prowincje Aceh i Irian Jaya, w których znajdują się wyżyny, i tym samym uniemożliwiły Indonezji zwiększenie produkcji kawy typu “gourmet”. Według Stowarzyszenia Eksporterów Kawy Indonezyjskiej (AEKI), obecnie tylko 10% całkowitej produkcji kawy to drogie ziarna arabiki. Kraj ten ma dwie interesujące cechy szczególne dotyczące jego azjatyckich sąsiadów: po pierwsze, ma wewnętrzny i zewnętrzny popyt na ziarno wysokiej jakości. Po drugie, konsumpcja wewnętrzna stanowi około połowy produkcji kraju. Indonezja ma 4 razy mniejszą populację niż Indie, ale konsumuje dwukrotnie więcej niż indyjski rynek. Indonezyjski rynek staje się coraz bardziej zorganizowany i powstaje więcej instytucji związanych z kawą, takich jak Indonezyjskie Stowarzyszenie Kawy Speciality.

Niezliczone wyspy i wulkany

Indonezja ma na swoim terytorium 17.504 wysp i wiele wulkanów. Wiele z nich z wulkanami, których popioły z erupcji zwiększają żyzność ziemi.

Kawowe fakty

Półkula północna

Okres kwitnienia

styczeń – luty
sierpień – wrzesień

Okres zbiorów

październik – grudzień
marzec – maj

Okres wysyłki

kwiecień - listopad

Półkula południowa

Okres kwitnienia

czerwiec – sierpień
sierpień – październik
wrzesień – listopad

Okres zbiorów

marzec – czerwiec
czerwiec – wrzesień
maj – sierpień

Okres wysyłki

kwiecień - listopad

Kraje docelowe

Głównymi portami załadunku są Panjang i Belawan, port południowy i północny Sumatry.

Ilość dni potrzebnych na transport morski

Dobrze wiedzieć

Indonezja produkuje rocznie około 10 – 11 000 000 worków zielonej kawy. Ponieważ kraj położony jest na dużej długości i w poprzek równika, możemy dostrzec większą różnorodność w procesie i dostawach niż w jakimkolwiek innym miejscu.

Arabika charakterystyczna dla Indonezji to Mandheling lub Sumatra. Do wyboru są takie jak Sulawesi, Java, Bali i Flores. Nawet kawa robusta, WIB / 1 ma wyjątkową jakość pod względem jakości obróbki i smaku.

To również może cię zainteresować

Klasyfikacje

Gatunki botaniczne

Arabika

JemberKent x Liberica pochodzi z Indii. Ally : S-LINI, S-795
USDAPochodzi z Etiopii, sprowadzona przez USDA project w 1950/60
HdTNaturalna hybryda znaleziona we Wschodnim Timorze. Ally : TIM-TIM, Ateng, Catimor
Sigarar UtangAteng x Jember

Mandheling

Dwa główne obszary produkcyjne Aceh i Północna Sumatra, mówi się, że stosunek wydajności między obszarami to 60:40 lub raczej równy. Produkcja rozpoczęła się pod koniec XIX wieku w regionie Angkola na południe od jeziora Toba i Takengon w Aceh.

Główne obszary uprawWysokośćObróbkaPodgatunki
Takengon, Bener Meriah1100 – 1600semi-washedAteng, TIM_TIM, Bourbon
Berastagi, Sidikalang, Lintong1200 – 1400semi-washedSigarar Utang, Ateng, Jember

Sulawesi

Górzyste ukształtowanie sprawia, że ​​profil filiżanki kawy jest bardziej złożony. W regionie tym występuje największe natężenie opadów atmosferycznych w Indonezji, czasami osiąga ponad 4000 mm rocznie.

Główne obszary uprawWysokośćObróbkaPodgatunki
Tana Toraja, Enrekang1000 – 1700washedCatimor, Jember

Java

Bandung jest pierwszym miejscem, w którym powstały przedsiębiorstwa kawowe w tym kraju w XVII wieku, ale obecnie Bandung przeżywa renesans kawy po okresie plantacji herbat w XX wieku.

Na dalekim wschodzie Wschodniej Jawy istnieją 4 osiedla zakorzenione w holenderskiej kolonii. Blawan jest uprawiany w latach dwudziestych XX wieku, a następnie Jampit, Pancoer i Kayumas, które są obecnie używane jako majątek publiczny.

Główne obszary uprawWysokośćObróbkaPodgatunki
Bandung1100 – 1400washedCatimor, Jember
Iljen highland1100 – 1600washedUSDA, Jember

Flores

Wyspa Flores znajduje się obok wyspy Komodo, która słynie z ochrony gigantycznej jaszczurki Komodo Dragon.

Główne obszary uprawWysokośćObróbkaPodgatunki
Ngada, Manggarai Timur1200 – 1500washedJember

Bali

Główne obszary uprawWysokośćObróbkaPodgatunki
Kintamani, Sukasasa1000 – 1600washedJember

Robusta

FloresStara odmiana robusty uprawiana wokół gór Manggarai
BGNUprawiana na famie Bangelan w PTPN. Naturalnie żółtawa GB

South Sumatera

Główne obszary uprawWysokośćObróbkaPodgatunki
Lampung, Benkul, Cukup, Palembang400-700naturalEK-1 / AP-1

Central Java

Główne obszary uprawWysokośćObróbkaPodgatunki
Candi, Wonosobo400-800naturalEK-1 / AP-1

East Java Bali Flores

Główne obszary uprawWysokośćObróbkaPodgatunki
Malang, Probolinggo (East Java)400 – 1000naturalEK-1 / AP-1

East Java (majątek publiczny)

Główne obszary uprawWysokośćObróbkaPodgatunki
Malang, Probolinggo, Banyuwangi500-900aqua pulpingWIB/1 PTPN

East Java (prywatny młyn wodny)

Główne obszary uprawWysokośćObróbkaPodgatunki
Probolinggo, Banyuwangi400 – 800aqua pulpingWIB / 1 Private

Wg Regionu

Indonezja jest naprawdę wyjątkowa wśród krajów produkujących kawę, ponieważ jest krajem wyspiarskim. Największe z nich to Iryan Jaya (Zachodnia Nowa Gwinea), Kalimantan (Borneo), Sumatra Sulawesi (Celebes), Sidikalang (Północna Sumatra) i Java. Ponieważ kawa w Indonezji uprawiana jest na kilku różnych wyspach, każda odmiana jest inna, w przeciwieństwie do bardziej jednorodnych kaw uprawianych na przykład w Etiopii, Kenii, Brazylii i Peru. Każda wyspa ma swoje specyficzne minerały, gleby, warunki klimatyczne, wzniesienia, z których wszystkie składają się na różnice w charakterystyce ich kaw.

Na przykład Sumatra ma Takengon w prowincji Aceh, która jest regionem górskim.
W tym regionie znajdują się góry Gayo, w których kawa jest przetwarzana na mokro. Jest też dobrze znana Mandheling, uważana przez wielu za jedną z najlepszych kaw na świecie, w której produkowane są „kawy naturalne”. Jest też oczywiście Jawa, inna wyspa Indonezji, której nazwa jest szeroko rozpoznawalna na rynku kawy. Prawdopodobnie słyszano już szeroko rozpowszechnione wyrażenie „Daj mi filiżankę Jawy” lub po francusku „Une tasse de Java”. Najbardziej znane posiadłości na tej wyspie to Blawan, Jambit, Kayumas i Pankur.

Na południe od wyspy Sumatra znajduje się największy producent robusty w tym rejonie, czyli niemytego i nieoszlifowanego EK-1. Od środkowej do wschodniej Jawy i przez Cieśninę Balijską aż po wyspę Bali, wyspę Flores możemy zobaczyć zarówno produkcję arabiki, jak i robusty, w zależności od wysokości.

Na Sulawesi, niegdyś nazywanym Celebes, istniała wysokiej jakości robusta z gór, ale teraz została przekształcona w niezłą arabikę.

Nawet w indonezyjskiej Papui możemy zobaczyć trochę arabiki, ale nadal nie jest ona łatwa do kontrolowania i ruchu z powodu geograficznego (bardzo odległego od przemysłu kawowego).

Wg defektów

Grade 1Maksymalna ilość defektów 11Mandheling G:1, Java Arabica G:1 (A/WP-1), WIB/1 (R/WP-1)
Grade 2Maksymalna ilość defektów 12 – 25
Grade 3Maksymalna ilość defektów 26 – 44AP-1 G:3
Grade 4 AMaksymalna ilość defektów 45 – 60EK-1 G:4 A
Grade 4 BMaksymalna ilość defektów 61 – 80EK-1 G:4 80 defektów
Grade 5Maksymalna ilość defektów 81 – 150
Grade 6Maksymalna ilość defektów 151 – 225

Wg wielkości ziarna

Arabika

X (Excellent)sito > 6.5 mm
M (Medium)sito 6.0 – 6.5 mm
S (Small)sito 5.0 – 6.0 mm

Robusta

ELB (Extra Large Bean)
large beanssito > 6.5 mm
medium beanssito 3.5 – 6.5 mm
WIB/1 PTPN (R/WP-1)
L (Large)sito > 7.5 mm
M (Medium)sito 6.5 – 7.5 mm
S (Small)sito 5.5 – 6.5 mm

Obróbka

Przetwarzanie w Indonezji jest różne, w zależności od regionu (wyspy) i kawy (Robusta i Arabika Washed i Unwashed), także nie można mówić o jednym systemie przetwarzania.

Mandheling Aceh

OwocobranieSelektywne ręczne zrywanie owoców
ObróbkaMyta – lekkie płukanie po wyłuskaniu
Fermentowanie12 godzin z wodą lub bez wody w kolektorach
Suszeniemoczenie po fermentacji, suszenie w słońcu pergaminu przez 2-3 dni
pękanie pergaminu, łuszczenie i suszenie w słońcu przez kolejne 1-2 dni
Sortownieprzesiewacz grawitacyjny, separator wielkości i ręczne selekcjonowanie

Mandheling Lintong

OwocobranieSelektywne ręczne zrywanie owoców
ObróbkaMyta – lekkie płukanie po wyłuskaniu
Fermentowanie12 godzin z wodą lub bez wody przez każdego farmera indywidualnie
Suszeniemoczenie po fermentacji, suszenie w słońcu pergaminu przez 2-3 dni
pękanie pergaminu, łuszczenie i suszenie w słońcu przez kolejne 1-2 dni
Sortownieprzesiewacz grawitacyjny, separator wielkości i ręczne selekcjonowanie

Java Arabica PTPN

OwocobranieSelektywne ręczne zrywanie owoców
ObróbkaMyta – Dłuższe moczenie w wodzie po wyłuskaniu
Fermentowanie36 godzin bez użycia wody
Suszeniemoczenie po fermentacji, suszenie w słońcu pergaminu przez 21 dni
pękanie pergaminu, łuszczenie i suszenie w słońcu przez kolejne 1-2 dni
WyłuskiwanieMagazynowanie przez jakiś czas a następnie wyłuskiwanie na sucho
Sortownieprzesiewacz grawitacyjny, separator wielkości i ręczne selekcjonowanie

EK1

OwocobranieSelektywne ręczne zrywanie owoców
ObróbkaNaturalna – suszenie wiśni na patio przez 2-3 tygodnie
WyłuskiwanieŁuskanie suchych wiśni, żeby wydobyć ziarna
Sortownieprzesiewacz grawitacyjny, separator wielkości i ręczne selekcjonowanie

AP-1

OwocobranieSelektywne ręczne zrywanie owoców
ObróbkaNaturalna – suszenie wiśni na patio przez 2-3 tygodnie
WyłuskiwanieŁuskanie suchych wiśni, żeby wydobyć ziarna
PolerowaniePolerownie na sucho, żeby usunąć “silverskin”
Sortownieprzesiewacz grawitacyjny, separator kamieni, separator wielkości

WIB

OwocobranieSelektywne ręczne zrywanie owoców
ObróbkaMyta – segregowanie gorszych wiśni, usuwając pływające owoce. Metoda zwana “aqua-pulper” (wodna łuskarka), który działa na zasadzie wyłuskiwania ziarna, przemywanie go oraz segregacji zbyt lekkich ziaren i pływających zanieczyszczeń.
Fermentowanie12 godzin z wodą lub bez wody w kolektorach
Suszenie, PTPN, PrywatnieUżycie suszarki bębnowej o niskiej temperaturze 40°C przez 36 godzin. Użycie tradycyjnego systemu ogrzewania podłogowego z gorącym powietrzem przez 36 godzin.
Sortownieprzesiewacz grawitacyjny, separator kamieni, separator wielkości i ręczne selekcjonowanie

Myte arabiki – region uprawy jest wymieniany w opisie, np. Lintung lub Mandheling

Niemyte arabiki – są zwykle oferowane jako Sumatra Arabica D/P (Double Picked)

 

Robusta 

Indonezja od dawna słynie z mytej Robusty. Zastosowano dwie metody: tzw. Metodę suchą i mokrą.

Metoda sucha to w rzeczywistości naturalna, którą po wysuszeniu na słońcu czyści się gorącą wodą. Kawy te nazywają się A.P. Skrót ten prawdopodobnie pochodzi od „After Polished”.

Przy obróbce Robusty metodą klasyczną, tzw. Mokrą, klasyfikowano je w zależności od rodzaju obróbki:

EK1Pierwsza jakość (po holendersku: ‘Eerst Kwaliteit’)
G.B.Prosta obróbka (po holendersku: ‘Gewone Bereiding’)
O.I.B.Obróbka wschodnioindyjska (po holendersku: ‘Oost Indische Bereiding’ )
W.I.B.Obróbka zachodnioindyjska (po holendersku: ‘West Indische Bereiding’)

W.I.B., który jest najlepszą z powyższych obróbek, jest najczęściej dostępna.

Obecnie istnieje nowa klasyfikacja (przy użyciu ocen opartych wyłącznie na wadach (patrz klasyfikacja wg defektów), jednak w praktyce stara i nowa klasyfikacja są często używane razem.

Kawowe środowisko

O eksporterach

Departament Przemysłu i Handlu jest odpowiedzialny za międzynarodową politykę handlową, a Departament Rolnictwa jest odpowiedzialny za produkcję wewnętrzną i rozwój. Jednak w ostatnich latach rząd indonezyjski prowadził politykę deregulacji, a głównym efektem było to, że w większym stopniu polegał na Stowarzyszeniu Eksporterów Kawy Indonezyjskiej (AICE) w zakresie rozwoju i nadzorowania branży.

AICE zostało założone w 1979 roku, aby reprezentować wszystkich eksporterów i zapewnić koordynację potrzebną do wewnętrznego wspierania branży i promowania kawy za granicą. AICE ma 13 oddziałów w Indonezji z główną siedzibą w Dżakarcie. AICE liczy ponad tysiąc członków, ale tylko niewielka część z nich jest aktywna każdego roku. Zadaniem członków jest kupowanie kawy od drobnych rolników w stanie niesortowanym, a następnie przygotowywanie jej do standardów eksportowych. Muszą finansować zakup wiśni kawowca i utrzymywać zapasy, w celu wypełnienia regularnych zobowiązań eksportowych. W 1990 r. organ branżowy wprowadził nowe standardy klasyfikacji zgodnie z wymaganiami nabywców zagranicznych. To nie tylko poprawiło reputację Indonezji pod względem niezawodności, ale z czasem poprawiło również jakość eksportowanych produktów.

Lokalna konsumpcja

Konsumpcja wewnętrzna w Indonezji rosła wraz ze wzrostem zamożności i liczby ludności. Kilkadziesiąt lat temu średnia roczna wynosiła 1,5 miliona worków, podczas gdy teraz wzrosła do blisko 5 milionów worków. Władze uznają, że produkcja musi nadążać za zapotrzebowaniem na eksport i konsumpcją wewnętrzną.

Tradycyjnym sposobem spożywania kawy jest picie kawy „kopi bubuk”, która jest mieszanką głęboko palonej kukurydzy, ryżu i soi z odmianą robusty. Zmiel na drobno („bubuk” oznacza proszek w języku indonezyjskim), zalej przegotowaną wodą i włóż cukier. Po odstaniu, ciesz się słodkim czarnym płynem. W dzisiejszych czasach ludzie w mieście zaczęli pić kawę przelewową z wysokiej jakości arabiki, takiej jak Mandheling czy Sulawesi.

Dobrze wiedzieć

Podaż kawy w Indonezji staje w obliczu problemu młodszego pokolenia, które opuszcza pola uprawne i przenosi się do miast. Są to nie tylko pracownicy terenowi do kawy, ale także zbieracze ręczni i pracownicy magazynu.

Populacja w tym kraju wynosi obecnie 260 milionów i stale się powiększa. Fakty te są korzystniejsze dla konsumpcji niż dla produkcji.

Newsletter

Dołącz do naszego newslettera i odbierz

10%

zniżki na zakupy kawy ziarnistej w sklepie internetowym.

Newsletter

Dołącz do naszego newslettera i odbierz 10% zniżki na zakupy kawy ziarnistej w sklepie internetowym.